OYUN TERAPİSİ-2

Merhaba Sevgili okurlar. Bir önceki yazımızda giriş yaptığımız oyun terapisi konusuna bu yazıda devam ediyoruz. Önceki yazıyı okumamış olanların öncelikle onu okumalarını öneriyorum ( önceki yazı için tıklayınız). 

Öncelikle oyun terapistinden bahsedeceğiz.

Oyun terapisini eğitimli kişiler, terapistler uygular. Ayrı bir eğitim süreci vardır.

Terapist çocuğu olduğu gibi kabul eden kişidir. Çocukla sıcak ve güvene dayalı bir ilişki kurar. Çocuğu yargılamaz ve duygularına karşı açıktır.

Çocuğa kendini güvende ve rahat hissettirir. Terapist çocuğu yönlendirmez, oyunlarına müdahale etmez. Terapiyi sürdürebilmek için terapi sınırlarını çizer. Süreci hızlandırmaz.

Oyun Terapi Teknikleri

Oyuncaklarda olduğu gibi teknikler de tek tek anlatılamayacak kadar uzun ve detaylı. Başlıklar halinde bahsedip birkaç tanesini açıklayacağım. Merak ettiğiniz ya da detaylı bilgi almak istediğiniz konularda bizimle her zaman iletişime geçebilirsiniz.

Oyun terapisinde çocuklarla iletişimi güçlendirmek, çocuğun eğlenmesi ve rahatlaması için çeşitli teknikler bulunur. Bunlar nesne/oyuncak teknikleri, metafor ve hikaye anlatma teknikleri, rol oynama teknikleri, yaratıcı sanat teknikleri, hayal teknikleri ve diğer bazı tekniklerden oluşmaktadır. İlk olarak nesne/oyuncak tekniklerinden bahsedeceğiz.

Nesne/oyuncak teknikleri peluş bebek oyunu, doktorculuk oyunu, telefon oyunu, sihirli değnek oyunu, baloncuk oyunu, küp oyunu tekniklerinin genel adıdır.

Bu tekniklerin genelinde çocuklara bir nesne verilir, onunla oynarken gözlenir ve nesnelere yükledikleri anlamlara önem verilir.

Metafor ve Hikaye Anlatma Teknikleri de 5 başlıkta incelenir. Somut oyun metaforları, kaplumbağa oyunu, duygu termometresi, hikaye anlatma, bibliyoterapi…

Başka terapilerde de kullanılan bu teknikler genel olarak bir hikaye yaratma üzerine kurulmuştur. Hikayelerdeki karakterler üstünden değerlendirmeler yapılır. Hikayelerdeki karakterlerin problemleri konuşuluyormuş, çözülüyormuş gibi çocuğun problemleri konuşulur.

Rol Oynama Teknikleri, rol yapma, maske oyunu, süper kahraman oyunu ve kukla oyunu başlıklarını içerir. Metafor tekniklerinde olduğu gibi, burada da çocuk rolünü üstlendiği karakterler üstünden değerlendirme yapılır. Maske oyununda çocuğun iç maske ve dış maske dediğimiz iki maske yapması istenir. Süper kahraman oyununda terapist çocuktan güçlerine sahip olmak istediği süper kahramanı çizmesini ister.

Yaratıcı sanat teknikleri genellikle renkler ve çizimlerden oluşan tekniklerdir. Hayatı renklendirme, serbest çizimler, travma çizimleri, seri çizimler, aile çizimleri, aile heykeli oluşturma tekniği… Çizim teknikleri isimlerinden anlaşıldığı için aile heykeli tekniğinden bahsedeceğim. Terapist çocuktan, kendisi de dahil olmak üzere aile üyelerini oluşturmak için kil kullanmasını ister. Her aile üyesi için bir kil figürüne sahip olduğunda, terapist çocuktan onları birbirleriyle ilişki durumlarına göre farklı noktalara dizmesini ister ( yakın olanları yan yana, uzak olanları daha uzak olacak şekilde. )

Hayal teknikleri dünya tekniği ve bebek evi oyunudur. Dünya tekniğinde terapist çocuğa yarı yarıya kumla dolu bir tepsi ve birçok insan figürü ve oyuncaklar verebilir. Terapist daha sonra herhangi bir müdahalede bulunmadan çocuğun kendi dünyasını yaratmasına izin verir ve daha sonra bununla ilgili sorular sorar. Burada esas amaç çocuğun yarattığı dünyanın kendi gerçek dünyasındaki temaları içermesi ve böylece bazı konular üzerinde çalışabilmesidir. Kum terapisi olarak da isimlendirilen ayrı bir tekniktir. Bebek evi oyununda da çocuğun aile dinamiklerini anlamak önemlidir.

Bahsettiklerimiz kalemimiz yettiğince anlattığımız çok kısıtlı tekniklerdir. İki yazıda da amacımız size oyun terapisini tanıtmak ve aklınızdaki bazı soru işaretlerine cevap verebilmekti. Daha önce de belirttiğim gibi, aklınıza takılan sormak istediğiniz bir şey olursa bizimle bağlantıya geçebilirsiniz. Teşekkür ederiz. 

•